Poliuretan jest jednym z najpowszechniej stosowanych na świecie materiałów z tworzyw sztucznych, ale często jest pomijany w naszym codziennym życiu. Jednak niezależnie od tego, czy jesteś w domu, w pracy czy w swoim pojeździe, zwykle nie jest daleko, a jego typowe zastosowania końcowe obejmują materace i wyściółki mebli, izolację budynków, części samochodowe, a nawet podeszwy butów.

Jednak podobnie jak w przypadku innych tworzyw sztucznych, które w dużej mierze nie podlegają recyklingowi, powszechne stosowaniepoliuretanbudzi obawy dotyczące jego wpływu na środowisko. Aby lepiej zrozumieć możliwości odzyskiwania poliuretanu do recyklingu i zastępowania chemikaliów stosowanych w jego produkcji alternatywnymi substancjami pochodzenia roślinnego, naukowcy z Argonne National Laboratory (DOE) Departamentu Energii USA, Northwestern University i The Dow Chemical Company połączyli siły, aby przeprowadzić pierwszą kompleksową ocenę „Przepływów materiałowych poliuretanu w Stanach Zjednoczonych”. Badanie zostało niedawno opublikowane w czasopiśmieNauka o środowisku i technologia.

„Celem było zrozumienie, jak liniowe, a jak cyrkularne jest nasze wykorzystanie poliuretanów w Stanach Zjednoczonych” — wyjaśniła współautorka Jennifer Dunn, która jest zastępcą dyrektora Northwestern's Center for Engineering Sustainability and Resilience i członkiem Program on Plastics, Ecosystems and Public Health w Institute for Sustainability and Energy at Northwestern (ISEN). „Chcieliśmy również sprawdzić, czy istnieją możliwości zwiększenia cyrkularności i zawartości biopochodnych poliuretanów”.

Gospodarka liniowa to taka, w której surowce są wykorzystywane do wytwarzania produktów, a następnie są zazwyczaj wyrzucane pod koniec ich cyklu życia. W gospodarce o obiegu zamkniętym te same materiały są odzyskiwane i ponownie wykorzystywane. Ogranicza to potrzebę wydobywania dodatkowych zasobów naturalnych, takich jak paliwa kopalne, jednocześnie zmniejszając ilość odpadów trafiających na wysypiska.

Dunn, który jest również profesorem nadzwyczajnym inżynierii chemicznej i biologicznej w McCormick School of Engineering na Uniwersytecie Northwestern, powiedział, że chociaż naukowcy spodziewali się znaleźć w dużej mierze liniowy system dla poliuretanów, „jeśli spojrzeć na to z perspektywy przepływu materiałów, od materiałów początkowych do końca cyklu życia, był on po prostu ewidentnie liniowy”.

Zdaniem współautora, Troya Hawkinsa, kierownika Grupy ds. Paliw i Produktów w Centrum Oceny Systemów w Argonne, badanie ujawniło szereg zawiłości, które mają wpływ na sposób i czas odzyskiwania i recyklingu poliuretanów.

Jednak podobnie jak w przypadku innych tworzyw sztucznych, które w dużej mierze nie podlegają recyklingowi, powszechne stosowaniepoliuretanbudzi obawy dotyczące jego wpływu na środowisko. Aby lepiej zrozumieć możliwości odzyskiwania poliuretanu do recyklingu i zastępowania chemikaliów stosowanych w jego produkcji alternatywnymi substancjami pochodzenia roślinnego, naukowcy z Argonne National Laboratory (DOE) Departamentu Energii USA, Northwestern University i The Dow Chemical Company połączyli siły, aby przeprowadzić pierwszą kompleksową ocenę „Przepływów materiałowych poliuretanu w Stanach Zjednoczonych”. Badanie zostało niedawno opublikowane w czasopiśmieNauka o środowisku i technologia.

„Celem było zrozumienie, jak liniowe, a jak cyrkularne jest nasze wykorzystanie poliuretanów w Stanach Zjednoczonych” — wyjaśniła współautorka Jennifer Dunn, która jest zastępcą dyrektora Northwestern's Center for Engineering Sustainability and Resilience i członkiem Program on Plastics, Ecosystems and Public Health w Institute for Sustainability and Energy at Northwestern (ISEN). „Chcieliśmy również sprawdzić, czy istnieją możliwości zwiększenia cyrkularności i zawartości biopochodnych poliuretanów”.

Gospodarka liniowa to taka, w której surowce są wykorzystywane do wytwarzania produktów, a następnie są zazwyczaj wyrzucane pod koniec ich cyklu życia. W gospodarce o obiegu zamkniętym te same materiały są odzyskiwane i ponownie wykorzystywane. Ogranicza to potrzebę wydobywania dodatkowych zasobów naturalnych, takich jak paliwa kopalne, jednocześnie zmniejszając ilość odpadów trafiających na wysypiska.

Dunn, który jest również profesorem nadzwyczajnym inżynierii chemicznej i biologicznej w McCormick School of Engineering na Uniwersytecie Northwestern, powiedział, że chociaż naukowcy spodziewali się znaleźć w dużej mierze liniowy system dla poliuretanów, „jeśli spojrzeć na to z perspektywy przepływu materiałów, od materiałów początkowych do końca cyklu życia, był on po prostu ewidentnie liniowy”.

Zdaniem współautora, Troya Hawkinsa, kierownika Grupy ds. Paliw i Produktów w Centrum Oceny Systemów w Argonne, badanie ujawniło szereg zawiłości, które mają wpływ na sposób i czas odzyskiwania i recyklingu poliuretanów.